skończyć się
Look at other dictionaries:
skończyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. kończyć (się) I;{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}i sprawa skończona {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skończyć — dk VIb, skończyćczę, skończyćczysz, skończ, skończyćczył, skończyćczony 1. «doprowadzić coś do końca, zakończyć jakąś czynność; ukończyć» Skończyć pracę, rozmowę, sprzątanie. Skończyć czytanie książki, pisanie listu a. skończyć książkę, list. ∆… … Słownik języka polskiego
skończyć ze sobą — {{/stl 13}}{{stl 7}} popełnić samobójstwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odgrażała się, że skończy ze sobą, jeśli on nie przestanie pić. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kończyć się — I – skończyć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dobiegać końca istnienia w czasie, przestawać istnieć, trwać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zima się kończy. Skończyły się święta. Skończyła się jego kariera. Film się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypalać się – wypalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spalać się do końca, zużywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świece się wypaliły. Światło się wypala. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} (o uczuciach)… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uwziąć się — dk Xc, uwezmę się, uweźmiesz się, uweźmij się, uwziął się, uwzięła się, uwzięli się, uwziąwszy się «uprzeć się przy czymś, zawziąć się» Uwziął się i postawił na swoim. Uwziął się, żeby skończyć studia. ◊ Uwziąć się na kogoś «zacząć kogoś… … Słownik języka polskiego
wyguzdrać się — dk I, wyguzdrać sięam się, wyguzdrać sięasz się, wyguzdrać sięają się, wyguzdrać sięaj się, wyguzdrać sięał się a. IX, wyguzdrać siędrzę się, wyguzdrać siędrzesz się, wyguzdrać sięguzdrz się pot. «zrobić coś, skończyć wreszcie po dłuższej,… … Słownik języka polskiego
uporać się — dk I, uporać sięam się, uporać sięasz się, uporać sięają się, uporać sięaj się, uporać sięał się «dać sobie radę z czymś (z kimś); załatwić coś, zrobić, skończyć coś» Uporać się z jakąś pracą. Uporać się z obiadem. Uporać się z przeciwnikami, z… … Słownik języka polskiego
naszarpać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, naszarpać siępię się, naszarpać siępie się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przez pewien czas szarpać się z kimś lub czymś, mieć dość szarpania się z kimś lub czymś : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uporać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, uporać sięam się, uporać sięa się, uporać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} doprowadzić jakieś przedsięwzięcie do końca; załatwić, skończyć coś, dać sobie radę z kimś lub z czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Do wieczora… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
